supoño que a reticencia por Michael Pitt me nublou para disfrutar da película.
gustaronme os seus xogos consistentes en escenificar as súas películas favoritas, e esa paixón coa que falaban dos seus directores predilectos.
Recordoume a rayuela (sí, teño unha obsesión) pero esta vez creo que estaba xustificado xa que había sexo e ovos fritos en París (incluso creo que nombraron a Rue du Bulevard? igual eso o soñei...
oh!! e detallazo que escoitaran a Janis Joplin, e que se montaran unha jaima no medio do salón!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario